Pages

ရခိုင္စာနန့္ပက္သက္လို့

Saturday 24 August 2013

သတၳဳဗိမၺ သုတၱန္ တရားေတာ္

သတၳဳဗိမၺ သုတၱန္ တရားေတာ္




(ဗုဒၶဆင္းထု ကိုးကြယ္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ အက်ဳိးဖလအာနိသံသကို မဟာစႏၵသူရိယ မင္းၾကီးႏွင့္ ဓညတီ တိုင္းသူၿပည္သား လူအမ်ား႐ို႕အား ၿမတ္စြာဘုရားသွ်င္ ေဟာၾကားေတာ္မူခေရ သတၳဳဗိမၺသုတၱန္တရားေတာ္)

နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ ေသာဘဂဝါ ဓညဝတီရ႒ံ စႏၵသူရိယရာဇာနံ အာရဗၻ၊ ဣဒံသတၳဳ ဗိမၺသုတၱံကေထသိ။

ဒသဗေလာ၊ အားေတာ္ဆယ္ပါးႏွင့္ ၿပည့္စံုေတာ္မူထေသာ။ မာရဇိေနာ၊ မာရ္စစ္သည္အေပါင္း႐ို႕ကို ေအာင္ၿမင္ၿခင္း ဟိေတာ္မူထေသာ။ အတုေလာ၊ သီလအစဟိေသာ ဂုဏ္ေတာ္႐ို႕ၿဖင့္ တစံုတစ္ေယာက္ေသာသူႏွင့္ တူမွ်ေတာ္မမူထေသာ။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ သစၥာပါးၿမတ္တရားကို ပိုင္းၿခားထင္ထင္ သိၿမင္ေတာ္မူထေသာ။ ေသာဘဂဝါ၊ သံုးေလာကထြဋ္ထား ထိုၿမတ္စြာဘုရားသည္။ ဓညဝတီရ႒ံ။ ဓညဝတီတိုင္းၾကီးသို႔။ အာဂႏ႖ာ၊ ၾကြလာေတာ္မူၿပီး၍။ စႏၵသူရိယရာဇာနံ၊ မဟာစႏၵသူရိယအမည္ဟိေသာ မင္းၾကီးကို။ အာရမၺ၊ အေၾကာင္းၿပဳ၍။ ဣမံ၊ ဤသတၳဳဗိမၺသုတ္ေတာ္ကို။ ကေထသိ၊ ေဟာၾကားၿမြက္ေဖာ္ မိန္႔ဟေတာ္မူခပါလီသတည္း။

၁။ ။ ေဒဝေလာေက မႏုေႆစ၊ အပရာ ပရေစတနာ၊
အာစိကၡေမ မဟာဝီရ၊ ေသာတုမိစၦာမိ တံဂုဏံ။

မဟာဝီရ၊ ၾကီးေသာလံု႔လဟိေတာ္မူထေသာ ၿမတ္စြာဘုရား။ ေဒဝေလာေကစ၊ နတ္႐ြာေၿခာက္ထပ္ အထက္အရပ္၌ လည္းေကာင္း။ မႏုေႆစ၊ လူမ်ားေပ်ာ္ရာ ေအာက္ရပ္႐ြာ၌ လည္းေကာင္း။ အပရာ ပရေစတနာ၊ အဆက္ဆက္ေသာ ေစတနာ၏ အက်ဳိး႐ို႕ကို။ ေမ-မမ၊ စႏၵသူရိ နာမတြင္ေခၚ ဘုရားတပည့္ေတာ္အား။ အာစိကၡ၊ ေဟာၾကားေတာ္မူပါေလာ။ တံဂုဏံ၊ ထို႐ုပ္ပြားေတာ္ကို ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ရေသာ အက်ဳိးဖလ အာနိသံသကို။ အဟံ၊ မဟာစႏၵသူရိယ နာမတြင္ေခၚ ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္။ ေသာတံု၊ နာၾကားမွတ္သားအံ့ေသာငွါ။ ဣစၧာမိ၊ အလိုဟိလွပါ၏ အသွ်င္ဘုရား။

၂။ ။ ေသာတႆ ဝစနံ သုတြာ၊ ဘဂဝါဧတမၿဗဝီ၊
သာဓု သာဓု မဟာရာဇ၊ တမတၱံပုစၧ တံတယာ။

ေသာဘဂဝါ၊ ထိုသံုးလူထိပ္တင္ ဘုရားသွ်င္သည္။ တႆ၊ ထိုမဟာစႏၵသူရိနာမ မည္တြင္ ဘဝသွ်င္မင္းၾတား၏။ ဝစနံ၊ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားေသာ စကားကို။ သုတြာ၊ ေ႐ႊနားေတာ္ၿမတ္ ၾကားတံုလတ္၍။ မဟာရာဇ၊ ရခိုင္ဘုရင္ ဘဝသွ်င္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ သာဓု သာဓု၊ ေကာင္းလီစြ ေကာင္းလီစြ။ တယာ၊ မဟာစႏၵသူရိယ နာမမည္တြင္ သင္ဘဝသွ်င္သည္။ ပစၧိတံ၊ မိန္းအပ္ေသာ။ တံမတၴံ၊ ထိုသို႔ဂုဏ္ထူးေက်းဇူးမ်ားကို။ အဟံ၊ သံုးလူသခင္ ငါ ဘုရားသွ်င္သည္။ ကေထႆမိ၊ ေဟာၾကားေပအံ့။ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို႔ေသာ စကားေတာ္ကို။ အၿဗဝီ၊ မိန္႔ေတာ္မူၿပီ။

၃။ ။ ေယနရာ ပဋိမာကရာ၊ ေလခကာစ ၿဗမၺမဟူ
မဟာဂုေဏ လဘႏၱိေတ၊ ကေထႆမိ သုေဏာဟိေမ။

မဟာရာဇ၊ သမုတၱိနတ္ အိုမင္ၿမတ္။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ပဋိမာကရာ၊ ငါဘုရား၏ ကိုယ္စား ဆင္းတုေတာ္၊ ႐ုပ္ပြားေတာ္႐ို႕ကို ၿပဳလုပ္စီမံၾကကုန္၏။ ေလခကာစ၊ အဆင္းလွပတင့္တယ္ေသာ ဆီး႐ို႕ၿဖင့္ ေရးမူလည္း ေရးဆြဲၾကကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုလူအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္း႐ို႕သည္။ ၿဗမၺမဟူ မဟာဂုေဏ၊ ၿမတ္ကုန္ မ်ားစြာကုန္ေသာ အက်ဳိးဖလ အာနိသံသ႐ို႕ကို။ လဘႏၱိ၊ ရၾကလီကုန္၏။ အဟံ၊ ၿမတ္ဗုဒၶဟု နာမညထင္႐ွား ငါဘုရားသည္။ ကေထႆာမိ၊ ေဟာၾကားေပအံ့။ တြံ၊ သင္တကာေတာ္ မင္းၿမတ္ေက်ာ္သည္။ ေမ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ ေဟာၾကားေပတတ္စကားေတာ္ၿမတ္ကို။ သုေဏာဟိ၊ မွတ္သား၍သာ နာၾကားပါေလာ။

၄။ ။မိစၧာ ဒိ႒ိက ဌာေနသု၊ အသညာ အ႐ူပီေနာစ
သဒၶ ဝႏၱာ နဇာယႏၱိ၊ ဗိမၸံေလခႆိဒံ ဖလံ။

မဟာရာဇ၊ ရခိုင္ဘုရင္ ဘဝင္သွ်င္မင္းၿမတ္ ေလာကနတ္။ သဒၶဝႏၱာ၊ သဒၶါတရာပြားမ်ားၿခင္းႏွင့္ ၿပည့္စံုကုန္ေသာ။ ေယနရာ၊ အၾကင္မ်ားၿပားလွစြာ မ်ဳိးေလးၿဖာ႐ို႕သည္။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏ကိုယ္စား ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ ေရသြန္းထုလုပ္ၿခင္းကို ၿပဳၾကကုန္ရာ၏။ ေတနရာ၊ ထိုသို႔မ်ားစြာ မ်ဳိးေလးၿဖာ႐ို႕သည္။ မိစၧာ ဒိ႒ိက ဌာေနသုစ၊ မိစၧာဒိ႒အယူဟိေသာ ပုဂၢိဳလ္႐ို႕၏ၿဖစ္ရာဌာန ဘံုဘဝ႐ို႕၌လည္းေကာင္း။ အသညာ အ႐ူပီေနာစ၊ အသညသတ္ ၿဗဟၼာ ၊ အ႐ူပ ၿဗဟၼာ႐ို႕၌လည္းေကာင္း။ နဇာယႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။ဣဒံ၊ ဤသည္ကား။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ေလခႆ၊ ေရသြန္းလုပ္၍ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ၿခင္း၏ ဖလံ၊ အက်ဳိးဂုဏ္အင္ အာနိသင္ပါေပတည္း။

၅။ ။ အထဝါ အသည သေတၱသု၊ အ႐ူေပသု တေထဝစ
သဒၶ ဝႏၱာ နဇာယႏၱိ၊ ေယနရာ ဗိမၺ မုတၱနံ။

မဟာရာဇာ၊ အရိယာႏြယ္ဝင္ ဘဝသွ်င္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ သဒၶဝႏၱာ၊ သဒၶါတရားပြားမ်ား ၾကကုန္ေသာ။ ေယနရာ၊ အၾကင္မ်ားၿပားလွစြာ မ်ဳိးေလးၿဖာ႐ို႕သည္။ ဥတၱမံ၊ ၿမတ္ေသာ။ ေမ၊ ငါဘုရားသွ်င္၏။ ဗိမၺံ၊ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ ေရထုသြန္းလုပ္၍ ပူေဇာ္ၿခင္းကို ၿပဳၾကကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုသို႔မ်ားစြာမ်ဳိးေလးၿဖာ႐ို႕သည္။ ဥတၱမံ၊ ၿမတ္ေသာ။ ေမ၊ ငါဘုရားသွ်င္၏။ ဗိမၺံ၊ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ ေရသြန္းထုလုပ္ၿခင္းကို ၿပဳၾကကုန္ရာ၏။ ေတနရာ၊ ထိုသို႔မ်ားစြာ မ်ဳိးေလးၿဖာ႐ို႕သည္။ အသည သေတၱသုစ၊ အသညသတ္ဘံု႐ို႕၌လည္းေကာင္း။ အထဝါ၊ ထိုမွတပါး။ အ႐ူေပသုစ၊ အ႐ူပေလးဘံု႐ို႕၌လည္းေကာင္း။ တေထဝ၊ ထို႔အတူသာလွ်င္။ နဇာယႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။

၆။ ။ပစၥႏၱိေက နဇာယႏၱိ၊ မဇၩိေမေယဝ ဇာယေရ၊
မိစၧာ ဒိ႒ီ နဇာယေရ၊ ဣတၳိ ဗ်ဥၨန ပ႑ကာ။

မဟာရာဇာ၊ မဟာစႏၱသူရိယဘုရင္ ဘဝသွ်င္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ေမ၊ ငါဘုရား၏။ ဗိမၺံ၊ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ ေရးထုသြန္းလုပ္၍ ပူေဇာ္ၿခင္းကိုၿပဳၾကကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုသူ႐ို႕သည္။ ပစၥႏၱိေက၊ ပစၥႏၱရာဇ္ ဇနပုဒ္အရပ္၌။ နဇာယႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။ မဇၩိေမေယဝ၊ ဗုဒၶသာသနာၿဖစ္ထြန္းရာ မဇၩိမတိုက္အရပ္၌သာလွ်င္။ ဇာယေရ-ဇာယႏၱိ၊ ၿဖစ္ၾကကုန္၏။ မိစၦာဒိ႒ီ၊ မွားေသာ္အယူဟိသူ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ ဣတၳိဗ်ဥၨန ပ႑ကာစ၊ မ-မ (မိန္းမ) ဥဘေတာဗ်ဥ္း၊ မ႑ဳတ္႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ နဇာယေရ နာဇာယႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။

၇။ ။ ကာလကဥၥိက နာေမသု၊ ဟီေနသြသူရ ေကသုစ။
ေပတေလာတေက တိရိစၧာေန၊ နေတဂစၧႏၱိ ဒုဂၢတႎ ။

မဟာရာဇာ၊ ဥပသကာ ဒါယကာ မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ေတ၊ ထို ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္ေသာ သူ႐ို႕သည္။ ကာလကဥၥိက နာေမသု၊ ကာလ ကဥၥိက အမည္ရကုန္ေသာ။ ဟီေနသု၊ ယုတ္ညံ့ကုန္ေသာ။ အသူရေကသုစ၊ အသုရာမ်ဳိး႐ို႕၌လည္းေကာင္း။ ေပတေလာေကစ၊ ၿပိတၱာဘံု၌လည္းေကာင္း။ တိရစၦာေနစ၊ တိရိစၦာန္ဘံု၌လည္းေကာင္း။ နဇာယေရ-နဇာနႏၵိ၊ မၿဖစ္ကုန္။ ဒုဂၢတႎ စ၊ မေကာင္းေသာ သူ႐ို႕လားေရာက္ရာ ဌာန ဒုဂၢတိဘံုဘဝသို႔လည္း။ နဂစၦႏၱိ၊ မလားေရာက္ႏိုင္ကုန္။

၈။ ။ နိဇၩာမ တဏွ ေပတသု၊ ခုပၸိပါယာမိ ပီဠိတာ။
သဒၶ ဝႏၱာ နဇာယႏၱိ၊ ေယဗိမၺံ ေလခကာ ကရာ။

မဟာရာဇာ၊ ရကၡိဳင္ ရီၿမီပိုင္သစိုးလတ္ ေလာကနတ္။ သဒၶ ဝႏၱာ၊ သဒၶါတရား လြန္ပြားမ်ားၾကကုန္ေသာ။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ သြန္းထုၿပဳလုပ္ၿခင္းၿဖင့္မူလည္း။ ေရးဆြဲပူေဇာ္ၾကကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုလူ႐ို႕သည္။ နိဇၩာမတဏွ ေပေတသု၊ နိဇၩာမတဏွိက ၿပိတၱာမ်ဳိး႐ို႕၌။ ခုပၸိပါသာဟိ၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးၿခင္း႐ို႕သည္။ ပီဠိကာ၊ ႏွိပ္စက္အပ္ကုန္သည္။ နဇာယႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။

၉။ ။ မဟာ အဝီစိ နာမေက၊ တထာ ေလာကႏၱေရသုစ။
နိ္ရေယသုႏုပၸဇၨႏၱိ၊ ေယဗိမၺံ ေလခကာ ကရာ။

မဟာရာဇ၊ ရကၡိဳင္ ဘုရင္မဟာစႏၵသူရိယမင္းၿမတ္ ေလာကနတ္။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ဗိမၺံ၊ သြန္းထုၿပဳလုပ္အပ္ေသာ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ၿမတ္ကို။ ေလခကာ၊ တင့္တယ္သပၸါယ္ေသာ ပန္းခ်ီဆီးရည္႐ို႕ၿဖင့္ ေရးမူလည္း ေရးသားၾကကုန္အံ့။ ကရာ၊ လွဴဒါန္းပူေဇာ္မႈကိုလည္း ၿပဳၾကကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုလူ႐ို႕သည္။ မဟာအဝီစိ နာမေက၊ မဟာအဝီစိ မည္ေသာ ငရဲ၌လည္းေကာင္း။ တထာ၊ ထိုမွတပါး။ ေလာကႏၱေရသုစ၊ ေလာကႏၱရိက အမည္ဟိေသာ။ နိရေယသုစ၊ ငရဲ႐ို႕၌လည္းေကာင္း။ ႏုပၸဇၨႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။

၁၀။ ။ တံ ကမၼံ ကုသလံကတြာ၊ ယာဝဇီဝံ အႏုႆေရ၊
နဇာယႏၱိ ဒုဂၢတိမွိ၊ အဝီစိမွိ နိရေယ တေပ။

ဟိ၊ မွန္၏။ မဟာရာဇ၊ မဟာစႏၵသူရိယ ဘုရင္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ကုသလံ၊ ေကာင္းၿမတ္လွစြာေသာ။ တံကမၼံ၊ ထို႐ုပ္ပြားဆင္းတု ပူေဇာ္ၿခင္းအမႈကို။ ကတြာ၊ ၿပဳလုပ္ၾကကုန္၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက္ဆုံးသည္တိုင္ေအာင္။ အႏုႆေရ၊ အစဥ္မေသြ ေအာင့္မိကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုလူ႐ို႕သည္။ ဒုဂၢတိမွိ၊ မေကာင္းေသာသူ႐ို႕လားေရာက္ရာၿဖစ္ေသာ။ တေပ၊ ပူေလာင္လွစြာေသာ။ အဝီစိမွိ၊ အဝီစိအမည္ဟိေသာ။ နိရေယ၊ ငရဲၿပည္၌။ နဇာယႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။

၁၁။ ။ေယာယံ ကလွ်ာဏံ ဗိမၺဥၥ၊ ပေတၱေႏၱာ တိဝိဓံသုခံ။သံသရိတြာန သံသာေရ၊ ေဒဝသုခဥၥ မာနသံ။

 မဟာရဇာ၊ မဟာစႏၵသူရိယဘုရင္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ေယာ-ယံ၊ အၾကင္သူသည္။ တိဝိဓံ၊ သံုးပါးအၿပားဟိေသာ။ သုခံ၊ လူနတ္နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာမွန္ကို။ ပေတၱေႏၱာ၊ ေၿမာ္ၿမင္ေတာင့္တ လိုခ်င္လွသည္ၿဖစ္၍သာလွ်င္။ ကလွ်ာဏံ၊ ေကာင္းၿမတ္လွစြာေသာ။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏ကိုယ္စား ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကေရယ်၊ သြန္းထုေရးသားကိုးကြယ္ မႈကိုၿပဳလုပ္ၿငားအံ့။ ပူေဇယ်၊ ၿမတ္ႏိုးေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္ၿငားအံ့။ ေသာနေရာ၊ ထိုသူသည္။ သံသာေရ၊ သံသရာ၌။ သံသရိတြာ၊ က်င္လည္၍။ မာနသံ၊ လူ႐ို႕၏ ဥစၥာၿဖစ္ေသာ စညး္စိမ္ခ်မ္းသာကုိ လည္းေကာင္း။ ေဒဝသုခဥၥ၊ နတ္႐ို႕၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို လည္းေကာင္း။ လဘတိ၊ မုခ်ပိုင္ပိုင္ ရယူခံစားႏိုင္၏။ 

၁၂။ ။ ၾသကၠႏၱမတၱာ ေယဓိရာ၊ တံကုလံအတိဝၯတိ၊နိရေယသု ႏုပၸဇၨႏၱိ၊ ေယဗိမၺံ ေလခကာ ကရာ။

မဟာရာဇ၊ ရကၡိဳင္ ဘုရင္မဟာစႏၵသူရိမင္းၿမတ္ ေလာကနတ္။ ေယဗိမၺံေလခကာကရာ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို သြန္းထုၿပဳလုပ္၍ ပူေဇာ္ခဖူးၾကေသာ။ ေယဓိရာ၊ အၾကင္ပညာဟိ႐ို႕သည္။ ၾသကၠႏၱမတၱာ၊ ဘဝ ပဋိသေႏၶစြဲကပ္ကာမွ်ၿဖစ္ကုန္၏။ တံကုလံ၊ ထိုအမ်ဳိးသည္။ အတိဝၯတိ၊ အလြန္တိုးပြား အက်ဳိးမ်ား၏။ ဟိရေညန၊ ေငြၿဖင့္လည္းေကာင္း။ သုဝေဏၰာန၊ ႐ႊီၿဖင့္လည္းေကာင္း။ ဓနဓေညန၊ ပစၥည္းဥစၥာ စပါးရတနာ႐ို႕ၿဖင့္လည္းေကာင္း။ဝၯတိ၊ မုခ်မေသြတိုးပြားလီ၏။ ေတဓိရာ၊ ထိုပညာဟိ႐ို႕သည္။ နိရေယသု၊ ငရဲ႐ို႕၌ ။ ႏုပၸဇၨႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။

၁၃။ ။ ပုေတၱန ဒါသိ ဒါေသန၊ ဟတၱိ အႆရေထနစ၊ပဝၯတိ ႏုပၸဇၨႏၱိ၊ အာဗာဓာ မာတုယာ ဒုကၡံ။

မဟာရာဇ၊ ၿမတ္ေသာစႏၵသူရိယဒါယကာမင္းၾကီး။ တံကုလံ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ခၾကေသာ ထိုအမ်ဳိး႐ို႕သည္။ ပုေတၱန၊ သားသမီးၿဖင့္လည္းေကာင္း။ ဒါသိဒါသန၊ ကၽြန္မိန္းမကၽြန္ေယာက်္ားၿဖင့္လည္းေကာင္း။ ဟတၳိအႆ ရေထနစ၊ ဆင္ၿမင္းရထားလွည္းယာဥ္အားၿဖင့္လည္းေကာင္း။ ပဝၯတိ၊ အမ်ား အၿပားတိုးပြားလီ၏။ မာတုယာ၊ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုကိုးကြယ္ခဖူးေသာလူ၏ ပဋိသေႏၶေနၿခင္းကိုခံရေသာ မိခင္အား။ အာဗာဓာ၊ အနာေရာဂါဟူသမွ်႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ ဒုကၡံ၊ ဆင္းရဲ ဒုကၡဟူသမွ်သည္လည္းေကာင္း။ ႏုပၸဇၨႏၱိ၊ မၿဖစ္ကုန္။

 ၁၄။ ။ ေဒေဝသု ေဒဝရာဇာေနာ၊ မႏုေႆသု မႏုရာဇာ၊စတုဒိေပ ဣႆေရာစ၊ ဗုဒၶဗိမၺႆိဒံ ဖလံ။


မဟာရာဇ၊ ၿမတ္ေသာမင္းၾကီး။ ေဒေဝသု၊ နတ္ၿပည္႐ို႕၌။ ေဒဝရာဇာေနာစ၊ နတ္မင္း႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ မႏုေႆသု၊ လူ႔ၿပည္႐ို႕၌။ စတုဒီေပ၊ ေလးကၽြန္းလံုး၌။ ဣႆေရာ၊ အစိုးရေသာ။ မႏုရာဇာစ၊ လူ႐ို႕သနင္း စၾကာဝေတးမင္းသည္လည္းေကာင္း။ ေဟာႏၱိ၊ အမွန္မေသြၿဖစ္ရလီကုန္၏။ ဣဒံ၊ ဤသည္ကား။ ဗုဒၶဗိမၺႆ၊ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားဆင္းတုမ်ားကို ပူေဇာ္ရေသာကုသိုလ္၏။ ဖလံ၊ အက်ဳိးဂုဏ္အင္ အာနိသင္ပါေပတည္း။ 

၁၅။ ။ သုဘဂဝါ ေဒဝ႐ူပါစ၊ ဇိတာမတၱာ အေရာဂိေနာ၊သမိဒၶါ ဝီရယာေတသံ၊ ဗုဒၶဗိမၺႆိဒံ ဖလံ။

မဟာရာဇ၊ ၿမတ္ေသာမင္းၾကီး။ သုဘဂဝါ၊ ေကာင္းစြာလွပတင့္တယ္ၾကကုန္ေသာ။ ေဒဝ႐ူပါစ၊ နတ္၏အဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းဟိသူ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ ဇိတာမိတၱာစ၊ ရန္သူ႐ို႕ကို ေအာင္ႏိုင္သူ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ အေရာဂိေနာစ၊ အနာေရာဂါ မဟိသူ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ ဝီရိယာ၊ လံုးလ၊ ဝီရိယ အားထုတ္မႈ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ သမိဒၶါစ၊ ၿပည့္စံုၿခင္းဟိကုန္သည္လည္းေကာင္း။ ေဟာႏၱိ၊ ၿဖစ္ကုန္၏။ ဣဒံ၊ ဤသည္ကား။ ေတသံ၊ ထို႐ုပ္ပြားဆင္းတု ပူေဇာ္မႈၿပဳသူ႐ို႕၏။ ဗုဒၶဗိမၺႆ၊ ဘုရားဆင္းတုကိုးကြယ္မႈကို ၿပဳေသာကုသိုလ္၏။ ဖလံ၊ အက်ဳိးဂုဏ္အင္ အာနိသင္ပါေပတည္း။ 

၁၆။ ။ အကိလႏၱာ ေတကာယာ၊ သုခံနိစၥံ အေရာဂိေနာ။ အေႏၱာ ကုစၧိ ဝသႏၱာနံ၊ ေကာစိ ေရာေဂါ ႏုပၸဇၨတိ။

မဟာရာဇ၊ စႏၵသူရိယ ဘုရင္မင္းၿမတ္ ေလာကနတ္။ ေတတယာ၊ ႐ုပ္ပြားဆင္းတု ပူေဇာ္ခဖူးေသာထိုသူ႐ို႕သည္။ အကိလႏၱာစ၊ မပင္မပန္းေသာကိုယ္ကာယ ဟိကုန္သည္လည္းေကာင္း။ သုခံ၊ ခ်မ္းသာစြာ။ နိစၥံ၊ အၿမဲ။ အေရာဂိေနာစ၊ အနာေရာဂါ မဟိကုန္သည္လည္းေကာင္း။ ေဟာႏၱိ၊ ၿဖစ္ကုန္၏။ အေႏၱာ ကုစၧိ ဝသႏၱာနံ၊ အမိဝမ္း ပဋိသေႏၶစြဲကပ္နိန္ၾကေသာ ႐ုပ္ပြားဆင္းတု ကိုးကြယ္မႈကိုၿပဳခဖူးေသာ ထိုသူ႐ို႕အား။ ေကာစိေရာေဂါ၊ တစ္စံုတစ္ရာေသာ ေရာဂါမ်ဳိးသည္။ နဥပၸဇၨတိ၊ မုခ်ပိုင္ပိုင္မၿဖစ္ႏိုင္ရာ။

၁၇။ ။ ဇဟိတြာ မာႏုႆံေဒဟံ၊ ေဒဝေလာေက ဥပၸဇၨႏၱိ။ဝိမာနံ လဘႏၱိ ေသ႒ံ၊ ႐ုစိရံဝ ပဘရႆရံ။

 မဟာရာဇ၊ ၿမတ္ေသာမင္းၿမတ္။ မာႏုႆံ၊ လူ၌ၿဖစ္ေသာ။ ေဒဟံ၊ ခႏၶာကုိယ္ကို။ ဇေဟတြာ၊ စြန္႔လီကုသည္ဟိေသာ္။ ေဒဝေလာေက၊ နတ္ၿပည္၌။ ဥပၸဇၨႏၱိ၊ ၿဖစ္ရလီကုန္၏။ ေသ႒ံ၊ အထူးသၿဖင့္ အလြန္အလြန္ေကာင္းၿမတ္ေသာ။ ႐ုစိရံ၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ဟိေသာ။ ပဘရႆရံ၊ ၿပိဳးၿပိဳးၿပက္ၿပက္ အေရာင္တလက္လက္ထြက္ေသာ။ ဝိမာနံ၊ စံၿမန္းဖုိ႔ရန္ ဘံုဗိမာန္ကိုသာလွ်င္။ လဘႏၱိ၊ မုခ်ပိုင္ပိုင္ ရဟိႏိုင္ၾကကုန္၏။


၁၈။ ။ အာဏိဏၰာ ေဒဝကေညဟိ၊ အစၦရာ ကာမဝဏၰိနီ။သ႒ိသူရိယ သဟေႆဟိ၊ ပေပၸါေဋႏၱီ ကေရာႏၱိတာ။

မဟာရာဇ၊ ရကၡိဳင္ၿပည္သွ်င္ ဘုရင္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ေယနရာ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏႐ုပ္ပြားေတာ္ကုိ။ ကရာ၊ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ၿခင္းကိုၿဖဳၾကကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုသူ႐ို႕သည္။ မာႏုႆံ၊ လူ႔ၿပည္၌ၿဖစ္ေသာ။ ေဒဟံ၊ ခႏၶာကိုယ္ကို။ ဇဟိတာ၊ စြန္႔႐ႊတ္ကုန္ ၍။ ေဒဝကေညဟိ၊ နတ္သမီးအေပါင္း႐ို႕ၿဖင့္။ အာဏိဏၰာ၊ ေရာၿပြမ္းကုန္သည္။ ေဟာႏၱိ၊ ၿဖစ္ကုန္၏။ ကာမဝဏၰိနီ၊ တပ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အဆင္းႏွင့္ၿပည့္စံုကုန္ေသာ။ တာအစၦရာ၊ ထိုနတ္သမီး႐ို႕သည္။ ပေပၸါေဋႏၱီ၊ လက္ပန္းေပါက္ခတ္ကုန္လွ်က္။ သ႒ိသူရိယ သဟေႆဟိ၊ ေၿခာက္ေသာင္းကုန္ေသာ နတ္တူရိယာအေပါင္း႐ို႕ၿဖင့္။ ကေရာႏၱိ၊ တီးမႈတ္ေဖ်ာ္ေၿဖၿခင္း အမႈ႐ို႕ကိုၿပဳၾကလီကုန္၏။

၁၉။ ။ မရစကာေလ အသံမုဠႇာာ၊ ဥဇံုဂစၧႏၱိ သုဂတႎ။ပ႑ိတာ ဒါနသူရာစ၊ ဗုဒၶ ဗိမၺႆိဒံ ဖလံ။ 

မဟာရာဇ၊ ရကၡိဳင္ၿပည္သွ်င္ ဘုရင္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ေတနရာ၊ ထိုဆင္းတုေတာ္ကို ထုလုပ္ကိုးကြယ္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခဖူးေသာ သူ႐ို႕သည္။ မရဏကာေလ၊ သီခါနီးကာလ၌။ အသံမုဠႇာ၊ မေတြေဝသည္ၿဖစ္၍။ သုဂတႎ၊ ေကာင္းေသာသူ႐ို႕လားေရာက္ရာၿဖစ္ေသာ သုဂတိဘံုဌာနသို႔။ ဥဇံု၊ ေၿဖာင့္မတ္စြာ။ ဂစၧႏၱိ၊ မုခ်မေသြ လားေရာက္ရလီကုန္၏။ ပ႑ိတာစ၊ ပညာဟိကုန္သည္လည္းေကာင္း။ ဒါနသူရာစ၊ အလွဴဒါန၌ ရဲရင့္ကုန္သည္လည္းေကာင္း။ ေဟာႏၱိ၊ ၿဖစ္ကုန္၏။ ဣဒံ၊ ဤသည္ကား။ ဗုဒၶဗိမၺႆ၊ ဘုရားဆင္းတု ထုလုပ္ကိုးကြယ္မႈ ကုသိုလ္၏။ ဖလံ၊ အက်ဳိးဂုဏ္အင္အာနိသင္ပါေပတည္း။

၂၀။ ။ ကရိတြာ ပဋိမံေသ႒ံ၊ လိဓိတြာစ ယထာရဟံ။မဟာေတဇာ သဒါေဟာႏၱိ၊ ဝိမေလာ သူရိေယာယထာ။

မဟာရာဇ၊ ဘုရင္မင္းၿမတ္ ေလာကနတ္။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ေသ႒ံ၊ ၿမတ္လွစြာေသာ။ ပဋိမံ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရိတြာစ၊ သြန္းထုၿပဳလုပ္၍လည္းေကာင္း။ လိခိတာစ၊ တင့္တယ္လွပေသာ ဆီး႐ို႕ၿဖင့္ေရးခ်ယ္ကုန္၍ လည္းေကာင္း။ ယထာရဟံ၊ တတ္ႏိုင္သည္အားေလွ်ာ္စြာ။ ပူေဇႏၱိ၊ ပူေဇာ္ၾကကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုလူ႐ို႕သည္။ ဝိမေလာ၊ အညစ္အေၾကးကင္းစင္ေသာ။ သူရိေယာယထာ၊ နီမင္းကဲ့သို႔။ သဒါ၊ အခါခပ္သိမ္း။ မဟာေတဇာ၊ ၾကီးေသာတန္းခိုးဟိကုန္သည္။ ေဟာႏၱိ၊ ၿဖစ္ကုန္၏။

၂၁။ ။ ဇစၥႏၶဇာတိယာ ေစဝ၊ အႏၶ ဗဓိရ ဇာတိယာ။မူဂပကၡာ နဇာယႏၱိ၊ ဝိသုဒၶ ဝစနာေဟာႏၱိ။

မဟာရာဇ၊ ရကၡိဳင္ၿပည္သွ်င္ ဘုရင္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ၿမတ္ကို။ ကရာ၊ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ေကာ္ေရာ္ၿခင္းကို ၿပဳၾကလီကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုသူ႐ို႕သည္။ ဇစၥႏၶဇာတိယာ ေစဝ၊ ဝမ္းတြင္းကန္းေသာ ပဋိသေႏၶဟိသူ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ အႏၶဗဓိရ ဇာတိယာစ၊ မ်က္စိကန္းသူ နားထိုင္းသူ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ မူဂပကၡာစ၊ ဝမ္းတြင္း ဆြံ႔ အ,ေသာသူ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ နဇာယႏၱိ၊ မၿဖစ္ၾကလီကုန္။ ဝိသုဒၶဝစနာဝ၊ သန္႔ယွင္းေၿပၿပစ္ေသာ စကားဟိေသာ သူ႐ို႕သည္သာလွ်င္။ ေဟာႏၱိ၊ ၿဖစ္ကုန္၏။

၂၂။ ။ ကု႒ံ ဂေ႑ာစ ကိလာေသာ၊ ေသာေသာစ အပၸမတၱေကာအပမာေရာ နဇာယႏၱိ၊ ဗုဒၶ ဗိမၺ ႆိဒံ ဖလံ။

မဟာရာဇ၊ ရကၡိဳင္ၿပည္သွ်င္ ဘုရင္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ သဒၶဝႏၱာ၊ ၾကည္ညိဳၿခင္း သဒၶါတရားဟိၾကကုန္ေသာ။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ဥတၱမံ၊ ၿမတ္စြာေသာ။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ေကာ္ေရာ္ၿခင္းကို ၿပဳၾကလီကုန္၏။ ေတသံ၊ ထိုသူ႐ို႕အား။ ကု႒ဥၥ၊ နူနာသည္လည္းေကာင္း။ ဂေ႑ာစ၊ အိုင္အနာသည္လည္းေကာင္း။ ကိလာေသာစ၊ ေၿခာင္းဆိုးေရာဂါ အဆုတ္နာသည္လည္းေကာင္း။ ေသာေသာစ၊ ပန္းနာရင္က်ပ္ သလိပ္ကပ္ ကုဟိနာသည္လည္းေကာင္း။ အပမတၱေကာ၊ စေကေခ်မွ်ေသာ။ အပမာေရာစ၊ မိေလွ်ာ့တတ္ေသာ ဝက္႐ူးၾကက္႐ူးနာသည္လည္းေကာင္း။ နဇာယႏၱိ၊ မၿဖစ္ႏုိၾကကုန္။ ဣဒံ၊ ဤသည္ကား။ ဗုဒၶဗိမၺႆ၊ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို ပူေဇာ္ရေသာ ကုသိုလ္၏။ ဖလံ၊ ရဟိအပ္ေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးေပတည္း။

၂၃။ ။ အႏၱရာယ ကရာေယဗိမၺံ၊ ပစၥာ မိတၱာစုပဒၵဝါ။ပကၡမူဂါ ဒ်ႏၱရာယာ၊ ကာေယေတသံ နၾသကၠမံု။

မဟာရာဇ၊ ရကၡိဳင္ၿပည္သွ်င္ ဘုရင္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ဧေက၊ အခ်ဳိ႕ကုန္ေသာ။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ၿခင္းကိုၿပဳၾကကုန္၏။ ေတသံ၊ ထိုသူ႐ို႕၏။ ကာေယ၊ ကိုယ္၌။ အႏၱရာယကရာ၊ အႏၱရာယ္ကိုၿပဳတတ္ကုန္ေသာ။ ပစၥာမိတၱာစ၊ ရန္သူ႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ ဥပဒၵဝါစ၊ ေဘးဥပါဒ္႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ ပကၡမူဂါ ဒ်ႏၱရာယာ၊ အ,ၿခင္း၊ ဆြ႔ံၿခင္း စေသာအႏၱရာယ္႐ို႕သည္လည္းေကာင္း။ နၾသကၠမံု၊ မကပ္ေရာက္ႏိုင္ၾကလီကုန္။

၂၄။ ။ ေဒြကုေလ ဥပပဇၨႏၱိ၊ ခတၱိေယ စာပိ ၿဗဟၼေဏ။မဟာဓေန မဟာေဘာေဂ၊ မဟစၥ ကုလမုတၱေမ။

မဟာရာဇ၊ ရကၡိဳင္ၿပည္သွ်င္ မဟာစႏၵသူရိယ ဘုရင္မင္းၿမတ္ေလာကနတ္။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ဗိမၺံ၊ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ၿခင္းကို ၿပဳၾကလီကုန္၏။ ေတနရာ၊ ထိုသူ႐ို႕သည္။ မဟာဓေန၊ မ်ားေသာဥစၥာဟိေသာ။ မဟာေဘာေဂ၊ မ်ားေသာ အသံုးအေဆာင္ဟိေသာ။ မဟစၥ ကုလမုတၱေမ၊ ဇာတ္အားၿဖင့္ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ အမ်ဳိးၿဖစ္ေသာ။ ခတၱိေယစာပိ၊ မင္းမ်ဳိး၌လည္းေကာင္း။ ၿဗဟၼေဏစာပိ၊ ပု ဏၰားမ်ဳိး၌လည္းေကာင္း။ ေဒြကုေလ၊ အမ်ဳိးႏွစ္ပါး၌။ ဥပၸဇၨႏၱိ၊ ၿဖစ္ရလီကုန္၏။

၂၅။ ။ ဉာတိေယာ သုခိေနာ ေဟာႏၱိ၊ အာေရာဂါစ မာတာပိတာ။အေႏၱာကုစၧိ ဝသႏၱာနံ၊ ေကာာစိေရာေဂါ ႏုပၸဇၨတိ။

မဟာရာဇ၊ ၿမတ္ေသာမင္းၾကီး။ ေယနရာ၊ အၾကင္သူ႐ို႕သည္။ ဗိမၺံ၊ ငါဘုရား၏ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို။ ကရာ၊ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ေကာ္ေရာ္ၿခင္းကို ၿပဳၾကလီကုန္၏။ ေတသံ၊ ထိုသူ႐ို႕၏။ ဉာတိေယာစ၊ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ေသာ သူ႐ို႕သည္လည္း။ သုခိေနာ၊ က်န္းမာခ်မ္းသာေသာ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးဟိၾကကုန္သည္။ ေဟာႏၱိ၊ ၿဖစ္ကုန္၏။ မာတာပိတာစ၊ အမိ အဖ႐ို႕သည္လည္း။ အေရာဂါ၊ အနာေရာဂါ မဟိကုန္သည္။ ေဟာႏၱိ၊ ၿဖစ္ကုန္၏။ အေႏၱာကုစၧိ ဝသႏၱာနံ၊ အမိဝမ္း၌ ပဋိသေႏၶနိန္ၾကကုန္ေသာ။ ေတသံ၊ ထိုသူ႐ို႕အား။ ေကာစိေရာေဂါစ၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အနာေရာဂါမ်ဳိးသည္လည္း။ ႏုပၸဇၨတိ-နဥပၸဇၨတိ၊ မၿဖစ္ႏိုင္။

Wednesday 27 February 2013

ရခုိင္သား အေကာင္းစားနန္႕မတန္လား

ရခုိင္သား အေကာင္းစားနန္႕မတန္လား
--------------------
ရခုိင္လူမ်ိဳးတြင္ ကိုယ္ပိုင္စာပီဟိပါသည္။ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမွု ဟိပါသည္။ေယဒါေလ့
ေအဂုလက္ဟိ ရခုိင္အနုပညာေအာက္က အၿခီအနီကိုဆိေခ်ေလာက္ ဝီဖန္ခ်င္ပါသည္။
စာပီ ယဥ္ေက်းမွုဆိုင္ေရ ကဗ်ာ၊ဝတၳဳ နန္႕ ေတးၿခင္း တိကိုပါ။
ကဗ်ာ၊ဝတၳဳမ်ားမွာ လူတိုင္းစိတ္ဝင္းစားမွုူကို မရဟိနိုင္ေကေလ့ ေတးၿခင္းရို႕မွာ
လူတိုင္းစိတ္ဝင္းစားမွုကို ပိုရနိုင္ ခံစားနိုင္ကတ္ပါသည္။
*ေတးၿခင္း
----------
ရခိုင္ေတးၿခင္းေခြတစ္ေခြထြက္လာတိုုင္းထြက္လာတိုင္း ရခုိင္သားအိမ္ (၁၀၀)မွာ အိမ္(၅၀)ေလာက္က
မာစတာေခြ Original ေခြကိုဝယ္ကတ္ပါသည္။က်န္ေရ အိမ္(၅၀)က Copy ေခြဝယ္လို႕နားေထာင္ကတ္ၿခင္းေတာ့မဟုတ္ပါ။
ဆင္းရဲလို႕မဝယ္နိုင္ကတ္လို႕ရာၿဖစ္ပါသည္။သူရို႕တိေလ့ ေကာင္းအားပီးခ်င္ဝယ္ခ်င္ကတ္ပါသည္။
သို႕ရာတြင္ ရခိုင္ေတးၿခင္းေခြမ်ားမွာ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ၿဖစ္လာသည္။ရခိုင္သားဗမာေခြထြက္စြာေလာက္ကို အဆင့္မမွီေတးၿခင္းတိမ်ားပါလတ္ပါေရ။
(အဓိက အာရုံစူးစိုက္အားထုတ္မွုမပါဘဲ အေပါစားဖန္တီးထားမွုမ်ား တဆတ္ဆတ္မ်ားပါလတ္ပါသည္။)ေယဇူးနန္႕ ရခိုင္သားရို႕တြင္
ရခုိင္ေတးၿခင္းအေကာင္းစားကို နားေထာင္ဖို႕၊ခံစားနိုင္ဖို႕၊ဂုဏ္ယူနိုင္ဖို႕ အခြင့္အရီးမဟိပါလား။
ရခုိင္သားေရ အေကာင္းစားနန္႕ မတန္လို႕ပါလား တသွ်င္ၾကီးရို႕။
ရခုိင္သားေခ် ရခုိင္သမေခ်ရို႕မွာ Mp3,Mp4,Phone,Phone မွာ Ringtones ရို႕မွာ ဆရာရို႕သီဆိုေရ ရခုိင္ေတးၿခင္းတိကို
ဂုဏ္ယူမက္ေမာစြာ မထည့္သြင္းကတ္လို႕ပါလား။ရခုိင္ၿပည္ လကၻရည္ဆိုင္ရို႕မွာ အိမ္ရို႕မွာ ဆရာရို႕ေတးၿခင္းတိကို ဂုဏ္ယူမက္ေမာစြာနားမေထာင္ကတ္လို႕ပါလား။
ရခုိင္သူမေခ် အိမ္ရွိမွာ ဂီတာတီးေရခါဆရာရို႕ ေတးၿခင္းတိကို မဆိုကတ္ မတီးကတ္လို႕ပါလား။
အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ ရခိုင္သူ၊ရခုိင္သား ရခုိင္ေခြကိုဝယ္ေက မာစတာေခြကိုရာဝယ္ပါသည္။
ယင္းစိတ္အခံကိုနင္းၿပီးေက ဆရာရို႕၏အားစိုက္ထိုက္မွု မပါေရ အေပါစား အနုပညာအထည္ရို႕နန္႔ ဖိမသတ္ဖို႕ကို ေတာင္းပန္ပါယင့္ဆရာရို႕ေလ။

ကဗ်ာ၊ဝတၱဳ
-------------
ဆရာရို႕၏ ကဗ်ာ၊ဝတၱဳရို႕ကို မဂၢဇိန္းရို႕တြင္ဖတ္ရသည္က ဆရာရို႕ကဗ်ာ၊ဝတၱဳရို႕ကို ကေလာင္ခြဲဗ်ာယ္ၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ မခြဲဘဲနန္႔ၿဖစ္ၿဖစ္ ဗမာမဂၢဇိန္းရို႕မွာ
ပါေရ ကဗ်ာ၊ဝတၱဳ ရို႕ေလာက္မေကာင္းစြာက ရခုိင္မဂၢဇိန္းတိ အဆင့္မမွီလို႕ပါလား။
ရခုိင္သားေခ် ရခုိင္သမေခ်ရို႕ ကဗ်ာကို ခံစားဖို႕ ရြတ္ဖို႕ အဆင့္မမွီလို႕ပါလား။
အထူးသၿဖင့္ ကဗ်ာေကာင္းေက ဗမာမဂၢဇိန္းပါးကို ပို႕ပစ္စြာတိကို အကၽြန္အနီနန္႕႔လည္းၾကားသိနီရပါသည္။
ဆရာရို႕ကေလာင္ၾကီးခ်င္လို႕ပါလား။ ရခုိင္စာပီးကို ၿမွင့္တင္ကတ္ဖို႕ ဝတၱရားတိကိုပုတ္ခ်ၿပီးေက နင္းပင္နင္းသတ္ သတ္နီစြာပိုင္ၿဖစ္ေတ
အာရုံစူးစိုက္အားထုတ္မွုမပါဘဲ အေပါစားဖန္တီးထားမွုမ်ားနန္႕ ရလာေရ ကဗ်ာ၊ဝတၱဳရို႕ကို ရခုိင္ မဂၢဇိန္း၊စာေစာင္မ်ားပါးသို႕ ေဝးထည့္နီၿခင္းမ်ိဳးကို
ေယွာင္ကြင္းရပ္တန္႕ၿပီးေက ရခုိင္စာပီကို ရခုိင္သားေခ်တိ ၿမတ္နိုးစီဖို႕ ကိုေတာင္းပန္ပါယင့္။
-ရခုိင္အနုပညာကို ဖန္တီးကတ္ေသာ ရခုိင္အနုပညာသွ်င္ရို႕ကို အထူးေလးစားလ်က္။
မွတ္ခ်က္။ ။ေအဝီဖန္ရီး ေခ်သည္ ပုဂၢိဳလ္ရီး တိုက္ခိုက္ၿခင္းမဟုတ္ဘဲ ေစတနာအမွန္နန္႕ရာ ဝီဖန္တင္ဆက္မွုတစ္ခုရာၿဖစ္ပါသည္။





Tuesday 4 December 2012

ရခိုင္ဘာသာစကားဧ့ ရ၊လ၊ယ၊ဝ ရို႕ ဆက္ႏြယ္မွဳနန္႔ စံရခိုင္စာပီလမ္း

ရခိုင္ဘာသာစကားဧ့ ရ၊လ၊ယ၊ဝ ရို႕ ဆက္ႏြယ္မွဳနန္႔ စံရခိုင္စာပီလမ္း

ရခိုင္စာပီအကၡရာတိထဲမာ ရေကာက္(ရ) ေရ အေရးပါဆံုး အကၡရာျဖစ္ေတလို႔ ေျပာေက မွားဖို႔မထင္ပါ။အကြ်န္ရို႕ဧ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ေတ ‘ရခိုင္’ နန္႕ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေတ ‘ဘုရား’ ကို ရီးသားေျပာဆိုရာမာ ရေကာက္ မပါေက မၿပီးေရပိုင္ အကြ်န္ရို႕ဧ့ ယဥ္ေက်းမွဳအသက္သြီးေၾကာျဖစ္ေတ ရခိုင္စာပီကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေတနီရာမာ ရေကာက္(ရ) ေရ အေရးပါဆံုးအကၡရာျဖစ္ေတ။ ရခိုင္ဘာသာစကားတိေပ်ာက္ကြယ္မလားေအာင္ ရေကာက္(ရ) က က်ားကန္လို႔ ပီးထားေရ။
ရခိုင္အကၡရာစဥ္ ဇာယားထဲမာ ယနန္႔ရ ေရ တတက္ကပ္ပနာ ဟိနီေကေလ့ စကားေျပာကတ္ေတခါထိုးအထက္ထက္ကပင္ ယသံ နန္႔ ရသံ ကို အလံုးကြဲေအာင္ေျပာကတ္ေတ။ ယင္းရို႕နန္႔ ဆက္စပ္နီေရ အပင့္၊အရစ္တိကိုေလ့ ပီပီျပင္ျပင္ေျပာကတ္စြာကို တြိရေရ။ေဒသိယစကားတိကို ေလ့လာၾကည့္ေကရေကာက္နန္႔ တျခားအကၡရာတခ်ိဳ႕အသံခ်င္းဆက္ႏြယ္မွဳဟိေရပိုင္ ယနန္႔ တျခားအကၡရာတခ်ိဳ႕အသံခ်င္းဆက္ႏြယ္မွဳဟိေကေလ့ ရနန္႔ယ ကား အသံခ်င္းဆက္ႏြယ္မွဳကင္းစြာကို တြိရေရ။ ယင္းအတြက္နန္႔ေလ့ကြ်န္သက္တမ္း ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္ၾကာလားသည့္တိုင္ ရခိုင္စကားတိကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္စြာ ျဖစ္ေတ။
ရခိုင္စာပီသုေတသီ ဆရာႀကီးေမာင္ဗသိန္းဧ့ သုေတသနျပဳခ်က္အရ ရေကာက္အသံုး(၇၈)မ်ိဳးဟိစြာကို သိရေရ။ လူထုဆက္သြယ္ေရးစနစ္တိ ဒုံးသီးေလာက္လ်င္လာေရ ဧနိ႔ေခ တ္မာ ဗမာစကားကို အယင္ထက္အေျပာမ်ားလာကတ္ရေရအတြက္ေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္း၊ ဗမာေတးျခင္း၊ဗမာဗြီဒီယို အစဟိေရဘာသာစကားနန္႔သက္ဆိုင္ေရ ရုပ္သံပိုင္းဆိုင္ရာ လႊမ္းမိုးမွဳမ်ားလာစြာကတစ္ေၾကာင္း ရသံတခ်ိဳ႕ေရ ယသံအျဖစ္ေဖာက္ျပန္အၿခီယိုင္လာပါေရ။ ယင္းအၿခီယိုင္လာေရ ရသံတိကို စာပီနန္႔အႏုပညာသမားရို႕ကရသံနန္႔ ယသံ မတူေအာင္ အေရးတစိုက္တည့္မတ္က်ားကန္ပီးမွဳ အားနည္းေရအတြက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ရခိုင္တိက ရခိုင္ရသံတခ်ိဳ႕ဧ့ေဖာက္ျပန္လာေရ ယသံကို ပင္မရခိုင္စကားသံအျဖစ္ အထင္မွားလားျခင္းကို စိတ္ဆင္းရဲႀကီးစြာျမင္တြိရပါေရ။ရခိုင္စာပီကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတိကရာ မထိန္းသိမ္းပါေက ရွိ(အရွိဖက္)၊ရွီး(ရွီးေခတ္)၊ရင္(ငါးအိုးရင္)၊ ရွား(ထင္ရွား)၊ရွဳ(ၾကည့္ရွဳ)၊ရွဴး(မီးရွဴး)၊ရႊီ(ရႊီတူပန္း)၊ရႊင္(ေပ်ာ္ရႊင္) အစဟိေရ ရခိုင္ရသံတိစြာ သင္ခါရ တရားေအာက္မာ မၾကာခင္ေပ်ာက္လားႏိုင္ေရ။ ရေကာက္နန္႔ ဆက္ႏြယ္နီေရ ရရစ္သံတခ်ိဳ႕ေလ့ေသာ့ ယပင့္သံဖက္ကို အၿခီယိုင္လာပနာ တခ်ိဳ႕ရသံတိက်ခါ အသံုးးနည္းလာေရအတြက္ ယွားပါးရခိုင္စကားတိျဖစ္လာပါလတ္ေတ။တခ်ိဳ႕ရခိုင္ရသံတိဆိုေက ယသံဖက္ကို အၿခီမယိုင္ဘဲနန္႔ လသံ(လဧ့အသံ)ဖက္ကို အၿခီယိုင္လာစြာတြိရေရ။ဧအေၾကာင္းရင္းကို စီးစစ္ၾကည့္ေရအခါမာေလ့ ဗမာစာပီနန္႔ဘာသာစကားဧ့ ပေရာဂတိရာျဖစ္နီျပန္ေရ။
စာပီအဂၤါရပ္တိနန္႔ ကိုက္ညီေအာင္ ဗမာစာပီမာ ရေကာက္ကို ထည့္သြင္းပနာ ျပဌာန္းထားေကေလ့ နိ႔စဥ္သံုးစြဲေျပာဆိုကတ္ေတ ဗမာစကားတိမာကား ရသံ(ရေကာက္ဧ့အသံ)ကို အတြိရယွားေရ။ မသံုးမျဖစ္သံုးရေရ ပါဠိစကားတခ်ိဳ႕ေလာက္ကိုရာ ရသံနန္႔ဖတ္ပနာ က်န္ေရ ရေကာက္နန္႔ပတ္သက္ေတ အရီးအသားတိကို လသံ(လဧ့အသံ)နန္႔ ေျပာကတ္စြာကို တြိရေရ။ပါဠိစကားက မြီးစပ္ယူထားေရ တိရိ စ ၦာန္ ကို တလိတ္ဆန္ လို႔ေျပာကတ္ပနာ၊ ေရဒီယို၊ ကာရာအိုေက အစဟိေရ အဂၤလိပ္ပါးကမြီးစပ္စကားတိကိုေလ့ ေလဒီယို၊ ကာလာအိုေက လို႔ ေျပာကတ္စြာတိ တြိရေရ။ ယင္းအတြက္နန္႔ေလ့ ဗမာတိကြ်န္ျပဳခံ အကြ်န္ရို႕ရခိုင္လူမ်ိဳးတိမာ ဗမာတိပါးကမြီးစပ္ယူထားေရစကားျဖစ္ေတ ‘လြတ္လပ္ေရး’ ကအစျပဳပနာ ရခိုင္ရသံတိစြာ ဗမာတိက လသံဆိုေက လသံ၊ဗမာတိက ယသံဆိုေက ယသံ ဆိုၿပီးေက ဗမာဘာသာစကားေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ပါနီစြာတြိရေရ။
ယင္းရေကာက္အသံုးတိထဲက အေျပာဖက္မာ မဆိုစေလာက္ေခ်ရာက်န္ပနာ အရီးဖက္ကို လံုးဝလိုက္မပါေရ ရသံတစ္ခုက ‘ရို႕’ ျဖစ္ေတ။ ‘ရို႕’ ကို မင္းရို႕၊ငါရို႕၊အကြ်န္ရို႕ စသည္ျဖင့္ သံုးကတ္ေတပိုင္ မဟုတ္လို႔၊ဇာျဖစ္ရို႕၊လားဖို႔ရို႕ ဆိုပနာ ေျပာခကတ္စြာတိတြိရေရ။ ပလက္ဝနယ္နန္႔ စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္း ေဒသဖက္တိမာ ေဒ ရအသံုးကို အဂုထက္ထိတြိနီရသိ့ေရ။ ေယေကေလ့ ‘လို႔’ ကို အသံုးမ်ားလာစြာကတစ္ေၾကာင္း၊ရို႕နန္႔ လို႔ ကြဲျပားစီခ်င္ေရ ဆင္ၿခီဆင္လက္တိကတစ္ေၾကာင္း ယင္း ရသံစြာသခၤ ါရတရားကို မ်က္ေမွာက္ျပဳလားရစြာျဖစ္ေတ။ တျခားရအသံုးတိျဖစ္ေတ ရႊ(ရႊတိုက္) ၊ရြင့္(ရြင့္ျပာသတ္္) ၊ရႊင့္(စပါးရႊင့္) ၊ရြတ္(ခြင့္ရြတ္)၊ ရြန္(ရြန္ဆြဲပြဲ)၊ ရြန္း(ႀကိဳးရြန္း)၊ ရႊဲ(ယိုင္းရႊဲ) အစဟိေရေဝါဟာရတိစြာ ရခိုင္တခ်ိဳ႕ဧ့ပစ(ပါးစပ္)နန္႔ လက္ကျမင္းကတ္မွဳေၾကာင့္ လႊတိုက္၊ လြင့္ျပာသတ္၊ စပါးလႊင့္၊ခြင့္လႊတ္၊ လြန္ဆြဲပြဲ၊ ႀကိဳးလြန္း၊ ယိုင္းလႊဲ ဆိုပနာ ေျပာင္းလဲလာပါေရ။ ယင္းပိုင္ ရခိုင္ဘာသာစကားတိေျပာင္းလဲလာစြာေရ ေဖာက္ျပန္ရာကစစြာ ျဖစ္ေတအတြက္နန္႔ စလို႔ေဖာက္ျပန္ေလာက္ကပင္ ဆန္႔က်င္ပနာ ရခိုင္စာပီနန္႔ ဘာသာစကားကိုထိန္းသိမ္းကယ္တင္ကတ္ပါ။

ရသံတိေရ ထိန္းသိမ္းေျပာဆိုျခင္းေရ ရခိုင္စာပီကို လက္တြိက်က်ခ်စ္ျခင္းျဖစ္ေတ။ ရသံကိုေျပာဆိုရခက္ေတအသံျဖစ္ အကြ်န္ယူဆမိပါေရ။ ဇာျဖစ္လို႔ေလးဆိုေက ရခိုင္စာပီျဖစ္စဥ္တိထဲမာအသိအမွတ္ျပဳမွဳမဟိေကေလ့ ရွီးအထက္ထက္ကပင္ ရသံတခ်ိဳ႕ကို ဝသံ(ဝဧ့အသံ)နန္႔ ေျပာကတ္စြာကိုတြိရေရ။ ရြာသား ကို ဝါသား၊ ေရာစပ္ ကို ေဝါစပ္၊ ရင္ခြင္ ကို ဝင္ခြင္၊ ဆံေတာ္ရွင္ ကို ဆံဒဝင္၊ ငါးသူရဲ ကို ငသဝဲ၊ ရီတြက္ ကို ဝီတြက္၊ စာရီး ကို စာဝီး၊ရႊီတစ္ရြဲ ကို ရႊီတစ္ဝဲ၊ ရြံယွာ ကို ဝံယွာ၊ထရံတစ္ရႊား ကို ထရံတစ္ဝွါး၊ တိုးရြိ ကို တိုးဝိ ဆိုၿပီးေက ေျပာဆိုမွဳတိဟိေရပိုင္ ေျပာ ကို ေပါ လို႔ ေျပာဆိုမွဳတိေရ ဝတီေလးရပ္နီရာအႏွံ ့မာဟိနီပါေရ။ ဆံေတာ္ရွင္၊ ငါးသူရဲနန္႔ စာရီး ဆိုေရ ေဝါဟာရတိေရ ဝသံအျဖစ္မေျပာင္းလဲခင္မာ ဆံဒရႊင္၊ ငသရြဲ၊ စာရြီး ဆိုၿပီးေက ၾကားမာ ရြ(ရေကာက္ဝဆြဲ) သံ တဆင့္ေျပာင္းလဲခေၾကာင္းတြိရေရ။ ဧစကားတိေရ မိရိုးဖလာ ရခိုင္စကားတိျဖစ္ေတအတြက္ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ လိုအပ္ေတပိုင္ အရီးဖက္မာက်ခါ မူလအရီးအသားျဖစ္ေတ ရသံနန္႔ရာ ရီးသားသင့္ေရ။ေယမွေလ့ အကြ်န္ရို႕လားနီကတ္ေတ ရခိုင္စာပီပန္းတိုင္ကို အလ်င္ေရာက္ပါလိေမ။
ရခိုင္ရသံတခ်ိဳ႕ကို ဝသံနန္႔ ေျပာဆိုကတ္ေတပိုင္ ရသံနန္႔ ေျပာဆိုကတ္ေတ ဝအရီးအသားတခ်ိဳ႕ေလ့ ဟိနီေရ။ ဝါးလံုး ကို ရလံုး၊ ဝါးပိုင္း ကုိ ရပိုင္း၊ ဝါးျခမ္း ကို (ရျခမ္း၊ ေရွာက္ခြမ္း)၊ ဝၿဖီး ကို ရၿဖီး ကို ေျပာဆိုကတ္စြာတိ တြိရေရ။ ဧေဝါဟာရတိမာ ဝၿဖီး ကို ရၿဖီး လို႔ ေျပာေရအတိုင္း ရီးကတ္စြာကလဲြလို႔ တျခားေဝါဟာရတိစြာ အေျပာသက္သက္နန္႔ အနီက်နီစြာတြိရေရ။ အမွန္က ရၿဖီးဆိုစြာ ေဂါင္းၿဖီးကတဆင့္စကားသံေျပာင္းလဲလာစြာျဖစ္ေတ။ေဂါင္းၿဖီးကနီပမာ ဝၿဖီး၊ ဝၿဖီး က နီပနာ ရၿဖီး ျဖစ္လာစြာရာ။ ရခိုင္စကားသံတိထဲမာ ဥ၊ဦးေဂါင္း၊နန္႔ ေဂါင္း နီရာတိမာ ဝ ကို ထည့္ေျပာကတ္ေတအတြက္ေဂါင္းၿဖီးကနီ ဝၿဖီး ျဖစ္လာစြာျဖစ္ေတ။ ရခုိင္စကားတိထဲမာ ဥတင္း ကို ဝတင္း၊ ဦးပုသ္ ကို ဝပုတ္၊ ဦးထုပ္(ေဂါင္းခ်ဳပ္) ကိုဝထုပ္၊ ဦးရာဇ္ ကို ဝရာဇ္ လို႔ အစဥ္မလာ ေျပာကတ္စြာတိကို ၾကည့္ေက သိႏိုင္ပါေရ။
ရခိုင္စကားသံတိေရ ရသံ ကနီပနာ ယသံနန္႔ လသံ ဖက္ကို ေဖာက္ျပန္ျခင္းနန္႔ ရသံ နန္႔ ဝသံရို႕အျပန္အလွန္ ဆက္ႏြယ္ေျပာဆိုျခင္းတိ ဟိေရပိုင္ လသံ(လဧ့အသံ)ကို ယသံ(ယွသံ၊ခ်သံ၊သွ်သံ) နန္႔ေျပာဆိုကတ္စြာတိေလ့တြိရေရ။ အကြ်န္ရို႕ရခိုင္လူမ်ိဳးတိေရ အလ်ား ကို အယား၊ အလ်င္ ကို အယင္၊ေလ်ာ့ ကို ေယာ့၊ လ်က္ဆား ကို ယက္ဆား၊ အလ်င္း ကို အယွင္း(အခ်င္း)၊ လွ်ံ ကို ယွံ(ခ်ံ) ၊ ေလ်ာက္ ကို ေယွာက္(ေခ်ာက္)၊ လွ်ပ္ ကို ယွပ္(ခ်က္) ဆိုပနာ အစဥ္အလာေျပာကတ္စြာတိ ဟိပါေရ။
ေခတ္ရီစီးေၾကာင္းတိ ေျပာင္းလဲလာေရပိုင္ ဘာသာစကားတိေလ့ ေျပာင္းလဲတတ္စြာကားအမွန္ပင္ ျဖစ္ေတ။ ေကာင္းမြန္ေသာ ေျပာင္းလဲမွဳတိ(သို႔မဟုတ္) ပေရာဂမပါေရ ေျပာင္းလဲမွဳတိကို ႀကိဳဆိုသင့္ေရပိုင္ တျခားဘာသာစကားတစ္ခုဧ့ပေရာဂေၾကာင့္ေဖာက္ျပန္လာေရဘာသာစကားတိကိုရခိုင္စာပီေလာကသား အားလံုး ဝိုင္းဝန္းဆန္႔က်င္ကတ္ဖို႔လိုပါေရ။ ေယမွေလ့ ရခိုင္စာပီကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရာေရာက္ပနာ အကြ်န္ရို႕ ခ်စ္ေတ ရခိုင္စာပီေလ့ေသာ့ အဆင့္အတန္းမြီလာပါလိေမ။
ခိုင္မင္းဇံ(ရခိုင္ျပည္)